«صفای داراب»
شهر داراب صفایی دارد
چه نِکو آب و هوایی دارد
مردمانش همه با مهر و صفا
شهرتِ روز فزایی دارد
هر طرف چشمه ی آبی جاری
همچو آیینه جلایی دارد
نغمه ی قُمری و آوایِ هَزار
غلغل و شور و نوایی دارد
دشت و صحرا همه چون مخمل سبز
به بَرَش سبز قبایی دارد
هست هر گوشه ی آن باغِ گلی
چه محیطی، چه فضایی دارد
شهر؛ دارای کهن تاریخ است
چه سرافراز بقایی دارد
«آزما» شاعرِ خوش ذوق آنجاست
خوش به حالش که چه جایی دارد
***
زنده یاد حسین آزما،1/12/1355،بهار احساس