چِنُ وِن

چِنُ وِن

تاریخ و فرهنگ
چِنُ وِن

چِنُ وِن

تاریخ و فرهنگ

مطالبات مردم داراب در هشتاد سال پیش

عصر داراب،دکتر غلامحسین مهرابی؛
داراب شهری با قدمت بسیار کهن و مردمانی نجیب تر از تاریخش می باشد. اما برخلاف تاریخ و این مردمانش پیشرفت شایانی نداشته و به عبارت دیگر پیشرفت ها متناسب با مردم نجیبش نبوده است. گاهی فکر می کنیم که یکی از مشکلات داراب عدم پی گیری مردم است. من نیز مثل همه همشهریانم چنین فکر می کردم. اما وجود انجمن ها و گروه های مردم نهاد و غیر دولتی این فکر را به چالش می کشد. شاید در شهرهای همسایه چنین تشکیلات با چنین پی گیری هایی وجود ندارد. البته ممکن است بگویید این تشکل ها مربوط به امروز است و در گذشته کسی به فکر این شهر نبوده است. مدتی پیش در مجموعه اسناد تاریخی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران سندی دیدم که این سخن را هم به چالش می کشید. سندی که بیش از هشتاد سال قدمت دارد و نشان می دهد در آن سال ها که حکومت دیکتاتوری پهلوی اول اجازه اظهار نظر به کسی نمی داد، گروهی از مردم این شهر با نوشتن نامه و امضا و مهر خود خواستار رسیدگی بیشتر به این شهر بوده اند.


این سند البته از جنبه های مختلف حائز اهمیت است. از یک طرف خواسته های مردم داراب در هشتاد و سه سال پیش را نشان می دهد. و از طرف دیگر نام عده ای از فعالان شهر که نامه را امضا یا مهر کرده اند مهم است. البته از جنبه های دیگر مثل مهرشناسی و . . . نیز اهمیت دارد.
خواسته های مردم در پنج قسمت شماره گذاری شده که از این نظر هم مهم است که بدانیم کدام یک از خواسته ها امروزه با توجه به رشد جمعیت و پیشرفت اجتماعی کشور، کاملاً حل شده است. به طور خلاصه این تقاضا شامل این موارد است ۱- تعیین یک نفر عادل برای حکومت داراب. ۲- توجه مخصوص به اداره معارف ( آموزش و پرورش) ۳- استقرار پست امنیه ( نیروی انتظامی برای کل شهرستان) ۴- تعیین یک نفر دکتر برای صحیحه ( بهداری و یا بیمارستان) ۵- برقراری اداره پلیس جهت انتظام داخلی
موارد بالا نشان می دهد که مشکل عمده داراب علاوه بر حاکم یا فرماندار کاردان و شایسته، امنیت، آموزش و پرورش و بهداشت و درمان بوده است.



این نامه در پایان به امضا و مهر افراد زیادی رسیده است که متاسفانه برخی از نام ها را نتوانستیم بخوانیم، برخی نیز فاقد نام خانوادگی است. برخی از این نام ها را مرور می کنیم: محمدعلی اشرف – حیدر خادمی- محمد بیدل – محمد خوشبخت- علی اصغر نظری- احمدرضا خادمی- محسن خادمی- تقی حسنی- هدایت الله حسنی- علی عامری. برخی اسم ها و مهرها هم با اسم ها و فامیلهای جداگانه است مانند چند مورد فامیل «خادمی» چند مورد «اشرف» عزیز بن عبدالله- قلی بن علی –عابدیان- حسین بن اکبر – حاجی محسن- عباس – نعمت الله – داوود- عیسی – احمد الحسینی و چند اسم دیگر
اکنون اصل این نامه را همراه با بازخوانی آن در زیر می بینیم.
تاریخ ۸/ ۵/ ۱۳۱۱
«مقام منیع بندگانی حضرت اشرف عالی ایالت جلیله عظمی فارس و بنادر جنوب دامت شوکته
بدواً با یک دنیا مسرت و شادمانی تقدیم مبارک آن یکتا سرپرست توانا به مرکز خطه فارس. تبریک و تهنیت صمیمانه تقدیم خواطر مهر مظاهر آن مقام منیع به عرایض ذیل معطوف داشته و اجرای آن را استدعا داریم. ۱- تعیین یک نفر به حکومت، عادل و کافی ۲- توجه مخصوص در اداره معارف ۳- استقرار پست امنیه در داراب و نواحی آن ۴- تعیین یک نفر دکتر جهت صحیحه داراب که هر ساله نفوس بسیاری به واسطه نبودن طبیب تلف می شوند. ۵- برقرار داشتن اداره پلیس جهت انتظام داخلی. اگرچه احتیاجات و عرایضات اهالی زیاده بر این است ولی امیدواریم توجه تامی در مستدعیات فوق فرموده تا از اثر توجهات کامله حضرتت، قافله عقب ماندگی داراب به کاروان تمدن ملحق گردد.
تقدیم کننده : اهالی داراب »

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد