داراب در شعر شاعران دارابی-1

«شهر داراب»
دوستان قصّه ی دارابِ کهن گوش کنید                بشنوید این سخن و غصّه فراموش کنید
شهر داراب قدیمی بُوَد و آثارش                    هست برجا همه املاک و دِه پر بارش
مردمش جمله مسلمان بُوَد و پاک سرشت                در بهاران همه جا سبزه و گل مثلِ بهشت
عِصمت و خوی زنان در همه جا وِرد زبان                پاکی دخترکان هست به بیننده عیان
نوجوانان همه با غیرت و بس مهمان دوست              جمله برخوردِ خوش و خُلق جوانان نیکوست
روستاها همه سرسبز و گل و گلباران                    همه جا بوی گل و نسترن و دلداران
حاصلش گندمِ بسیار و حبوباتِ زیاد                    پنبه اش حاصل شیراز و فسا برد زِ یاد
نقشِ شاپور نگر بعد به مسجد سنگی                مردمِ دهکده هایش همه در یکرنگی
برج آتشکده اش هست چنان پابرجا                    قلعه قرمز و دحیا و مَزیجان یکجا
خندقِ دِحیه و آثار شَهان داراب                    هست تاریخ چنان قلعه به دوران نایاب
قلعه ها در دَمَن و دشت و جَبل بسیار است                جنگل سبز و درختانِ کهن پُر بار است
هست باغات پُر از گل، همه جا گلباران                نرگس و نسترن و سوسن و سنبل باران
آن گل یاس و گلِ سرخ و گل یاسمنش                کرده مملو گلِ اطرافِ دهات و دَمَنش
گر «مهاجر» بنویسی تو دو صدها صفحات                باشد این شهر پر از خیر و صفات و برکات

                      زنده یاد زین العابدین مهاجر(1378-1304)،بهار احساس